Pijawka – nasz odwieczny przyjaciel

Hirudoterapia (łac. hirudo – pijawka) to znana od zarania dziejów metoda leczenia za pomocą niektórych gatunków pijawek.

Wraz z początkiem cywilizacji, pijawki towarzyszyły człowiekowi. Już w starożytnym Egipcie, w grobowcach datowanych na 1.500 lat p.n.e. odkryto malowidła przedstawiające przykładanie pijawek do ciała człowieka. Medycyna chińska również doceniła pijawki i już w I w n.e. opisano dokładne działanie lecznicze i procedurę przystawiania pijawek.

W 2004 roku amerykańska Agencja Żywności uznała oficjalnie terapię pijawkami jako środek leczniczy i dopuściła do obrotu medycznego pijawki lekarskie.

W medycynie stosuje się wyłącznie pijawki lekarskie z gatunku Hirudo a sama terapia pijawkami nosi nazwę HIRUDOTERAPIA. Nazwa ta pochodzi od słowa Hirudyna – związku, który sprawił, że pijawka stała się tak znana. Jest to najsilniejszy z dostępnych naturalnych leków przeciwzakrzepowych.

Występowanie

Pijawka występuje w błotach torfowych, zarośniętych trzciną jeziorach, zbiornikach słodkowodnych. Gatunek Hirudo medicinalis osiąga ok. 13 cm długości, a ciało może się naprzemiennie kurczyć i wydłużać. W naturalnym środowisku żywicielami pijawek są żaby i ssaki które korzystają ze zbiornika. Zdarza się, że pijawka przyssie się do człowieka, który np. stanie w wodzie. Pijawka może jednorazowo pobrać do ok. 15ml krwi, ale może też głodować 2 lata.

Zabieg

Dzień przed zabiegiem nie powinny być spożywane ostre potrawy, a także czosnek i cebula. Skóra powinna być czysta, nieperfumowana, najlepiej użyć do mycia mydło bezzapachowe (pijawki lecznicze nie lubią intensywnych zapachów)

Pijawka, która zostanie użyta do zabiegu jest dokładnie płukana i dezynfekowana. Następnie zostaje przyłożona do ciała pacjenta, po czym przywiera otworem gębowym wyposażonym w przyssawki i trzy szczęki. Każda ze szczęk posiada ok. 90 drobnych chitynowych zębów. Głębokość na jaką wbijają się w żywiciela to ok. 1.5mm. Pijawka jest w stanie pobrać od żywiciela ilość krwi odpowiadającą jej dziesięciokrotnej masie… Miejsce wkłucia zostaje opatrzone i zabezpieczone opatrunkiem. W tym dniu należy tez ograniczyć wysiłek fizyczny. Jeden zabieg wymaga użycia od 2 do 10 pijawek i trwa od 45 min. do 1.5 godziny. Sam zabieg jest bezbolesny, choć może wzbudzać u ludzi pewną formę obrzydzenia. Jest to zabieg bezpieczny, należy pamiętać jednak, aby został przeprowadzony w sterylnych warunkach, przy użyciu czystych pijawek i przez specjalistę hirudoteraputę.

Przeciwwskazania

Mimo że sam zabieg jest naturalny i bezpieczny (naturoterapia) to jednak nie wszyscy mogą z niego skorzystać. Osoby z zaburzeniami krzepliwości krwi, chorujący na anemię (niedokrwistość), małopłytkowość nabytą, marskość wątroby a także kobiety w ciąży i osoby z niskim ciśnieniem krwi tętniczej muszą zrezygnować z takiej formy terapii. Nie powinno wykonywać się również zabiegów dzieciom poniżej 10 roku życia. Przy ostrych stanach infekcyjnych należy również wstrzymać się od zabiegu aż do czasu zwalczenia ostrego stanu zapalnego.

Jak „to” działa?

Wbrew ogólnie panującej opinii, to nie upust krwi powoduje działanie lecznicze, lecz wprowadzanie przez ssącą pijawkę – hirudozwiązków do ciała człowieka.

Pobierając krew pijawka jednocześnie uwalnia za pomocą gruczołów ślinowych substancje lecznicze dla człowieka. Mają one liczne właściwości zdrowotne: przeciwbólowe, przeciwhistaminowe, przeciwobrzękowe, antybiotyczne, przeciwzakrzepowe, rozszerzające i uszczelniające naczynia krwionośne a także przeciwzapalne i regenerujące.

Wraz ze śliną pijawki do organizmu żywiciela przedostają się takie związki jak: apyraza (ferment, który upłynnia krew), antylestaza (opóźnia procesy starzenia), galantyna (silny lek antyprzerzutowy), substancje antynowotworowe i rozszerzające naczynia krwionośne, bdelina (działanie przeciwzapalne) chloromycetyna (antybiotyk), eglina (antyutleniacz i silny środek przeciwzapalny), hialuronidaza (antybiotyk i silny środek umożliwiający szybkie i skuteczne przenikanie przez błony komórki).

Na co pomaga?

Lista schorzeń, które wspomaga hirudoterapia jest imponująca. Odnosi sukcesy we wspomaganiu takich chorób jak: choroba reumatyczna, zwyrodnieniowa stawów i kości (w tym zapalenie stawów), przykurcze kończyn, krwiaki.  Choroby naczyniowe: choroba niedokrwienna serca, stany przedzawałowe i po zawale serca, zastoje w naczyniach limfatycznych, wysoki poziom cholesterolu w tym początkowe zmiany miażdżycowe i tętnicze, nadciśnienie, migrena, żylaki kończyn dolnych. W chorobach otolaryngologicznych: zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, szumy uszne. Wspomaga leczenie jaskry, procesów zapalnych oka a także pourazowych krwiaków gałki ocznej. Jest sprzymierzeńcem w dermatologii, lecząc z powodzeniem takie schorzenia jak: łuszczyca, zapalenie skóry i tkanki podskórnej, alergie, krwiaki, blizny, ospa wietrzna i półpasiec, niektóre kolagenozy. W stomatologii wspomaga leczenie paradentozy, zapalenia miazgi zęba a także zapalenia ślinianek.

Hirudoterapia jest terapią istotnie wspomagającą tradycyjne leczenie. Odnosi duże sukcesy w zwalczaniu i łagodzeniu dolegliwości których medycyna konwencjonalna nie może „ujarzmić” szybko i skutecznie. Ważne jest, aby schorzenie zostało dobrze dopasowane do właściwości leczniczych pijawek. Hirudoterapia od zawsze towarzyszy człowiekowi na ziemi. Tysiące lat temu intuicyjnie sięgano po nie wykorzystując ich zbawienny wpływ na zdrowie, dziś sięga się po nie gdy medycyna nie do końca radzi sobie z postępującymi chorobami XXI wieku. Cywilizacja pędzi do przodu, pojawiają się coraz to nowe schorzenia i mutują już znane, a pijawki dokładnie jak tysiące lat temu tak i dziś ratują człowieka dając mu z siebie to co najlepsze. Coś co jest z natury (naturoterapia) nie może zaszkodzić człowiekowi, może mu tylko pomóc.